Πατάτα της εβδομάδος...

Είμαι ο μόνος που πραγματικά βγάζει σπυριά όταν ακούει αυτό το ελεεινό (κατά την ταπεινή μου γνώμη) κομματάριο;

Μιλάω φυσικά για το "Ai (sixtir) se eu te pego" από τον Michel Telo. 

Δεν έχω τίποτα με το παλικάρι, ούτε με τις άπειρες εταιρείες που βάλθηκαν ντε και καλά να μας το πασσάρουν σαν το top song of all times, of the world, of the universe και ακόμη παραπέρα, για να πουλήσουν. Δεκτόν, και λογικό.

Εγώ ρε παιδιά τι φταίω; Εντάξει, ξέρω, και εγώ διαφήμιση του κάνω τώρα, μιας και είτε θετική είτε αρνητική, σημασία έχει να ασχολείσαι μαζί με κάτι για να του κάνεις διαφήμιση.

Αλλά σοβαρά τώρα.. Ας πάρουμε τα επιμέρους στοιχεία του να βρούμε τι ακριβώς έχει να δώσει στη μουσική αυτό το "πράγμα".

1. Στίχοι (πιστή μετάφραση από το original)

Wow, wow

You're gonna kill me that way

Ah when I get my hands on you, (poor you)

Ah when I get my hands on you, (poor you)

Delicious, delicious

You're gonna kill me that way

Ah when I get my hands on you, (poor you)

Ah when I get my hands on you, (poor you)

Saturday party night

Everyone began to dance

The hottest girl of the place passed me by

So I got the guts up and began to say to her

Wow, wow

You're gonna kill me that way

Ah when I get my hands on you, (poor you)

Ah when I get my hands on you, (poor you)

Delicious, delicious

You're gonna kill me that way

Ah when I get my hands on you, (poor you)

Ah when I get my hands on you, (poor you)

Οκ.. Είπαμε στίχοι... Που σκατά είναι οι στίχοι; Ακόμη ψάχνω να τους βρω...  Πάμε παρακάτω:

2. Διάρκεια "τραγουδιού": 2:46'.  -> Πλάκα με κάνεις; Ξέρετε πολλά τραγούδια που είναι 2:46 και να λέγονται τραγούδια και όχι σποτ, ή preview ή κάτι τέλος πάντων;  

3. Κοινό (που φαίνεται και στο "live" (ο θεός να το κάνει):  Πιτσιρίκες άντε μέχρι 18 χρονών.

4. Μουσική: Φολκλόρ ή Τοπική ή κάτι, με ακκομπανιαμέντα από ακορντεόν. Οκ, το δέχομαι, είναι γλυκούλι το ακορντεόν. Ας πούμε ότι είναι γλυκούλης και ο τραγουδιστής. Αλλά ρε παιδιά, από το να πάρεις το γλυκούλη και να το πλασάρεις ως τη θεοκομματάρα, έλεος δηλαδή. 

Συμπέρασμα:

Αυτό που εγώ φαντάζομαι, είναι κάτι σε στυλ Ρουβο-Τσαλίκης στα παλιά τους, τότε που μόνο γκομενίτσες εμφανίζονταν όπου έπαιζαν, και οκ, ο τυπάκος γέμισε το χώρο. Και δε με χαλάει. Απλώς ρε παιδιά, τα αυτιά μου παραπονιούνται. Τα 20 + χρόνια που ασχολούμαι με τη μουσική μου επιτέθηκαν και άρχισαν να με γρονθοκοπούν αμέσως μόλις το πρωτοάκουσα, και κάθε φορά που το ακούω (κατά λάθος φυσικά). 

Ως και η γυναίκα μου το έβαλε ως ήχο κλήσης στο κινητό της! 

ΥΠΑΓΕ ΟΠΙΣΩ ΜΟΥ ΣΑΤΑΝΑ!!!! 

IT'S ALIVE!!!!