Όταν η ανεργία χτυπάει την πόρτα μας...

Όλο και περισσότεροι από εμάς, καθώς και από τους φίλους Κυπρίους, καθημερινά χάνουν τη δουλειά τους ή αρχίζουν να αγωνιούν για το τι θα γίνει μετά.

Η Κύπρος ήταν ισχυρή οικονομικά μέχρι το ευρώ, και μετά δυστυχώς μπήκε και αυτή στο παιχνίδι των συμφερόντων, και πήρε την κατρακύλα. 

Είναι μικρή χώρα, με πολλά ξένα συμφέροντα, και αυτό σημαίνει πολλά πράγματα. Θα μπορούσε να σημαίνει ότι δε θα χρειαστεί πολλά χρήματα για να ανακάμψει, αλλά ταυτόχρονα λόγω μικρού οικονομικού μεγέθους, θα μπορούσε να σημαίνει ότι είναι και σχετικά εύκολο να βουλιάξει κάτω από το χρέος.

Η Τρόικα συμφώνησε να δανείσει 17 δις στην Κύπρο (από τα οποία περίπου τα 10-11 δις θα πάνε στις τράπεζες) και ένα από τα νέα μέτρα που προβλέπονται από τις αρχές του 2013 θα είναι η άμεση μείωση μισθών παντού, από 9,5% μέχρι 15%.

Οι εταιρείες, οικογενειακές επιχειρήσεις ως επί το πλείστον, του ιδιωτικού τομέα (ας μη μιλήσουμε για το δημόσιο), υπό το βάρος των νέων μέτρων που θα έρθουν, αλλά και λόγω της ήδη υπάρχουσας οικονομικής κρίσης, αρχίζουν και παίρνουν δυσβάσταχτα μέτρα ώστε να καταστούν βιώσιμες. 

- απολύσεις

- περικοπές στα έξοδα 

- τέλος στον 13ο μισθό

- μειώσεις μισθών 

- αλλαγές full time προσωπικού σε part time

- αλλαγές υψηλόμισθων με χαμηλόμισθους

και άλλα πολλά είναι γεγονότα που βλέπουμε καθημερινά.

Κάτω από το βάρος όλων των παραπάνω, είναι να απορεί κανείς τελικά κατά πόσον η Κύπρος είναι ένα μέρος που μπορούμε να ζήσουμε. 

Μιλώντας για τον εαυτό μου, και έχοντας έρθει σε ένα ξένο τόπο (από πλευρά γνωστών, οικογένειας κλπ), μη έχοντας βοήθεια από κανέναν εκτός από τον εαυτό μου και την άμεση οικογένειά μου που βρίσκεται εδώ (γυναίκα, παιδιά), δε γνωρίζω εάν τελικά ήταν καλή η επιλογή της έλευσης μου στην Κύπρο. 

Ναι, έχω δουλειά ακόμη (με ήδη μείωση 15% στο μισθό μου, απώλεια 13ου μισθού (από το 2011), και μία μεγάλη αβεβαιότητα για το μέλλον). 

Δεν ξέρω για πόσο όμως ακόμη θα είμαι σε θέση να τα φέρνω πέρα. 

Αυτό είναι απλώς μιά κατάθεση ψυχής για να εξηγήσω στους φίλους ότι τα πράγματα είναι ήδη δύσκολα στην Κύπρο, και προβλέπεται να δυσκολέψουν ΠΟΛΥ περισσότερο στο άμεσο μέλλον.

Είναι δική σας επιλογή το άν θα έλθετε στην Κύπρο σε αναζήτηση εργασίας, αλλά ειλικρινά με έχει ρίξει πολύ ψυχολογικά το ότι ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι που έρχονται στην Κύπρο σε αναζήτηση εργασίας, καταλήγουν τελικά να γυρνούν πίσω στην Ελλάδα με την ουρά στα σκέλια, ή να βρίσκουν μιά ψευτοδουλειά που δεν τους παρέχει τα προς το ζήν, μέσα σε καθεστώς καταπίεσης, ρατσισμού ενίοτε, και πολλές φορές ψευδών υποσχέσεων και εκμετάλλευσης.

Σας εύχομαι καλή τύχη σε όσους ψάχνουν, αλλά και σε όσους έχουν δουλειά, αλλά σας παρακαλώ να προσέχετε πάρα πολύ τα "ψιλά γράμματα" στις συμφωνίες σας με τους εργοδότες, γιατί οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι και επικίνδυνοι, και είναι εύκολο πλέον να σας κοροϊδέψει ο οποιοσδήποτε με τη δικαιολογία της κρίσης και των προβλημάτων της οικονομίας.